Και κάπου εκεί, προσπαθώντας να ικανοποιήσω τους ανθρώπους γύρω μου και να κάνω πάντα το καλό (ποιο είναι άραγε αυτό;), αντιλήφθηκα ότι ξέχασα να δω τις δικές μου ανάγκες, ξέχασα να με φροντίσω, ξέχασα να με αγαπώ. Μπορεί όχι με αυτά ακριβώς τα λόγια, αλλά αυτή είναι μια συνθήκη που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι και το φέρνουν με την πρώτη ευκαιρία στις συνεδρίες μας (τόσο στις ατομικές, όσο και στις ομαδικές).
Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, είναι μια πολύ όμορφη συνειδητοποίηση; Όμορφη; Ναι, όμορφη και δημιουργική γιατί, κάθε συνειδητοποίηση για κάτι που μας ενοχλεί ή για κάτι που δεν έχουμε και θα θέλαμε έχουμε, είναι το πρώτο βήμα για αλλαγή. Το να φτάσω στο σημείο να «δω», ή να επιτρέψω στον εαυτό μου να δει, και να κληθεί να αντιμετωπίσει κάτι που βαθιά μέσα μου αποτελεί πρόβλημα, είναι το πρώτο σημαντικό στοιχείο προσωπικής βελτίωσης. Εδώ, λοιπόν, έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος τρέχοντας να προλάβει τα πάντα και να ικανοποιήσει τους άλλους, έχει ξεχάσει τον ίδιο, τον έχει παραγκωνίσει, έχει παραμελήσει τις ανάγκες του.
Έχετε αναλογιστεί τι θα γίνει αν ξεχάσετε, αν παραμελήσετε, αν αφήσετε ανικανοποίητες τις ανάγκες ενός φυτού; Σωστά.. Θα μαραθεί. Το ίδιο, λοιπόν, συμβαίνει και με τους ανθρώπους! Αν αφήσουμε τον εαυτό μας να «μαραθεί», αν δεν τροφοδοτήσουμε τη ψυχή και το σώμα μας, αν δεν σεβαστούμε τα όριά μας, αν δεν διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε, αν δεν παλέψουμε για τα δικαιώματά μας, αν σταματήσουμε να θυμόμαστε την ύπαρξή μας, θα είμαστε σαν καλοκουρδισμένες μηχανές (που ακόμα και αυτές, χρειάζονται ρεύμα, λάδι, αέρα κλπ για να λειτουργήσουν). Αν εμείς δεν φροντίσουμε εμάς, σίγουρα από ένα σημείο και μετά, δεν θα μπορούμε να φροντίσουμε κανέναν. Αυτομάτως, δε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε χάσει κάθε είδους αυτοεκτίμησης και εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας. Ίσως, δε, αυτά στο παρελθόν να συντηρούνταν μόνο από την ικανοποίηση που λαμβάναμε εκπληρώνοντας τις ανάγκες & τις επιθυμίες άλλων. Αλλά.. στο τέλος της μέρας, που είμαστε εμείς;
Αν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, πρέπει απαραίτητα να προχωρήσουμε άμεσα σε διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες θα μας βοηθήσουν τόσο στο να αναγνωρίσουμε τι είμαστε και να βελτιώσουμε την εικόνα που έχουμε για εμάς, όσο και στο να μας αγαπήσουμε, να μας εκτιμήσουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε. Μην ξεχνάτε, δικαίωμα στην ευτυχία, στην αυτοεκτίμηση, στην εμπιστοσύνη και στην αγάπη έχουμε όλοι! Αν πρώτα εμείς δεν τα κάνουμε αυτά για εμάς, θα είναι δύσκολο τόσο να χαίρουμε εκτίμησης και εμπιστοσύνης από τους άλλους, όσο και το να συνεχίσουμε να προσφέρουμε σε αυτούς που πραγματικά αξίζει.
Φυσικά, όλα αυτά ακούγονται εύκολα αλλά χρειάζονται αρκετή προσπάθεια από καθέναν μας. Μην ξεχνάτε ότι οι ειδικοί βρίσκονται εκεί για να σας βοηθήσουν τόσο να δείτε το ποιοι είστε, όσο και να βελτιώσετε ή/και να χτίσετε την αυτό-εικόνα σας, την αυτοεκτίμησή σας και την εμπιστοσύνη προς τον εαυτό σας. Μην το αφήσετε για αργότερα. Όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα. Σε τελική ανάλυση, σας το χρωστάτε!
